پیام مشاور

توصیه های سازگاری دانشجویان با دانشگاه

تفاوت دبیرستان و دانشگاه

شاید آشکارترین موضوع در دانشگاه برای دانشجویان تازه وارد آن است که کار و تجربه دانشگاهی شیوه ای است که قبلاً آن را درک نکرده است.شاید از پیش تصوری از تفاوت محیط دانشگاهی داشته،اما این تفاوت را،بدین سان پیش بینی ننموده باشد.

ممکن است دانشجو پیش بینی نکرده باشد که باید با دانشجو از مناطق مختلف با فرهنگهای گوناگون تعامل نماید که خود تجربه نوینی است.

در این حال این دانشجو می داند به جامعه دانشگاهی متعلق است،اما احساس فردی بیگانه را دارد.اگر بعد از گذشت ماههای اول این حالت تغییر نیافت و دانشجو در تطابق و سازگاری با محیط جدید و یافتن دوستان جدید مشکل داشته باشد،توصیه میشود که به مشاور و روان شناس مراجعه نماید.

آزادی و اختیار در روند تحصیلی

در دانشگاه بر عکس دبیرستان آزادی و اختیار زیادی به دانشجو داده می شود تا خود بتواند روند تحصیلی اش را با توجه به وضعیت شخصی اش تنظیم نماید.اما اگر دانشجو برای استفاده از این آزادی و اختیار آمادگی نداشته باشد،دچار مشکل خواهد شد.

اولین نکته در دادن این آزادی و اختیار این است که فرض می شود،دانشجو پس از ورود به دانشگاه وارد مرحله ای دیگر از رشد خود شده است.در این مرحله شخص توانایی آن را دارد که امور مربوط به خود را تنظیم نمایدو با توجه به اهداف مرحله ای خود،برنامه ای برای رسیدن به آنها داشته باشد.

در دبیرستان اهداف و برنامه ها را دیگران تنظیم می کردند،اما در دانشگاه این امر بر عهده خود دانشجو میباشد. دانشجویی که به تنظیم برنامه هایی برای استفاده از اختیارات خود نپردازد عملاً ثابت کرده است که به مرحله ای از رشد نرسیده که مسئولیت پذیر باشد. نکته مهم دیگر در استفاده از آزادی و اختیار در روند تصمیم گیریهای تحصیلی،ناظر به تفاوتهای فردی می باشد.

دانشجو چه از نظر شرای درونی،علایق،توانمندیها،انگیزه ها،اهداف،و چه از نظر شرایط بیرونی،وضعیت خانوادگی،وضعیت اقتصادی،اشتغال،تجرد یا تاهل و... با همکلاسیهای خود تفاوت دارد.بنابراین تبعیت از دیگران در تصمیمات مربوط به امور تحصیلی مانند انتخاب واحدها و تعداد آن،ساعات حضور در دانشگاه،روشهای انجام امور تحصیلی و غیره نشان می دهد که خود را صد در صد شبیه دیگران فرض کرده است،دانشجو باید بکوشد که در اخذ تصمیمات و تنظیم روند تحصیلی اش در دانشگاه فقط با توجه به شرایط درونی و بیرونی خود برای رسیدن به اهداف برنامه ای داشته باشد و خود را با دیگران مقایسه نکند.

کنترل و نظارت بزرگسال

تفاوت دیکر دبیرستان با دانشگاه این است که در دبیرستان،دانش آموز تحت نظارت مستقیم بزرگسالانی است که دائماً نگران روند تحصیلی او و حتی جزئیات نمرات او هستند.همه ی ما کنترل و در عین حال تلاش مداوم والدین را برای ورود به دانشگاه به خاطر داریم.اما به محض ورود به دانشگاه تجربه نشان می دهد که اکثریت قریب به اتفاق بزرگسالان کنترل و نظارتی بر روند تحصیلی دانشجو ندارند و این امر را بر عهده او می گذارند.

در بسیاری از مواقع دیده شده که دانشجو تمرینی برای موقعیتهای بدون نظارت ندارد و همین امر باعث میشود تا امور تحصیلی را سرسری بگیرد و دچار افت شود.در اینگونه مواقع به دانشجو توصیه می شود به اهداف بلند مدت خود در زندگی بیاندیشد و متوجه شود بین حظور او در دانشگاه و موفقیت در تحصیل دانشگاهی و رسیدن به اهداف بعدی یک رابطه مستقیم وجود دارد.

مقررات و آئین نامه های آموزشی

مقررات آموزشی در دانشگاه با دبیرستان تفاوت دارند،در دبیرستان منابع درسی و کتب یکسانی در سراسر کشور تدریس و نوع سئوالات نیز مشخص بود.از آن گذشته معام موظف بود که آزمونها را مطابق با کلیدهای خاصی تصحیح کند.اما در دانشگاه تنها منبع ارزیابی درس استاد مربوطه می باشد.استاد منابع درس را تعیین و نحوه امتحان را مشخص می نماید.

در ماده 20 آئین نامه آموزشی اشاره شده است که استاد هر درس منبع ارزیابی آن درس است و بر اساس حضور و شرکت فعال دانشجو در کلاس در طول ترم،امتحانات میان ترم و امتحانات پایان ترم نمره درس را اعلام می نماید.ضروری است به این نکته توجه شود که نمره استاد به دانشجو غیر قابل تغییر است،مگر اینکه خود استاد این کار را انجام دهد.با توجه به اینکه یکی از عوامل ارزیابی،حضور و فعالیت دانشجو در کلاس می باشد.اگر دانشجو حضور مرتب و فعالی نداشته باشد هر چند نمرات خوبی در پایان ترم بگیرد،استاد می تواند نمره ی کمتری به او بدهد و اعتراض در اینگونه موارد هیچ کمکی به دانشجو نمی کند،هیچ نمره ثبت شده ای قابل حذف نیست.

طول دوره تحصیلی در کارشناسی دانشگاه 6 سال می باشد،گرچه اکثر دانشجویان معمولاً چهار ساله تحصیلات خود را به پایان می برند.مدت زمانی که برای اتمام دروس دانشگاهی لازم است صد در صد یک مسئله شخصی است و دانشجو نباید به صورت غیر واقع بینانه ای از دوستانش تبعیت کند.

دانشجو ممکن است دارای شرایطی باشد که امکان گذراندن بیش از 12 واحد در طول ترم برایش فراهم نگردد. درانتخاب تعداد واحدها دانشجو باید به این نکته توجه کند که به اندازه ای واحد درسی بردارد که مطمئن است با موفقیت آنها را خواهد گذراند.همراه بودن دانشجو در همه ی کلاسها با گروه دوستی و هم کلاسی خود دلیل خوبی برای انتخاب واحد درسی نیست.آن طور تصمیم بگیرید که بتوانید با موفقیت فارغ التحصیل شوید.